Prostatitis en prostaatadenoom

Prostatitis is een ontsteking van het weefsel van de prostaatklier, het oedeem. Dit is de term die de ontsteking van de prostaatklier bepaalt.

Prostaat - Een deel van het mannelijke voortplantingssysteem dat een specifiek geheim produceert dat spermatozoa voedt en beschermt. Met de reductie van gladde spiervezels van de capsule van de prostaat- en zaadbellen, wordt de zaadvloeistof vrijgegeven in de urethra - ejaculatie (ejaculatie).

Prostatitis kan zich alleen bij mannen ontwikkelen. In de afgelopen 20 jaar is de incidentie van prostatitis met ongeveer de helft toegenomen, en nu, aan het begin van de 21e eeuw, wordt het geleden door bijna de helft van de mannelijke bevolking van de aarde van 20 tot 50 jaar. Er wordt aangenomen dat na 30 jaar 30%van de mannen lijdt aan prostatitis, na 40-40%, na 40 - 50%, etc.

Classificatie van prostatitis:

• pittig;
• asymptomatische ontsteking;
• chronische bacterie;
• Inflammatoire chronische bekkenpijn.

Klachten met prostatitis:

1. Verschillende urinerende aandoeningen geassocieerd met het verkleinen van het lumen van de urethra:
   • het moeilijke begin van urineren;
   • Intermitterend urineren;
   • zwakke stroom urine;
   • Urineren gedaald;
   • een gevoel van onvolledige legen van de urine -Puzir;
   • Onvrijwillige urinelekkage.
2. Symptomen veroorzaakt door irritatie van de zenuwuiteinden:
   • snel urineren;
   • frequent urineren 's nachts;
   • dringend urineren;
   • Urineren van kleine havens;
   • Urine's oneerbiedige urineren.
3. Pijn in de onderbuik, inguinale gebieden, het binnenoppervlak van de heupen of onderrug, kan een verscheidenheid aan seksuele aandoeningen optreden.

Er zijn verschillende oorzaken van prostatitis:

• Seksueel overdraagbare infecties: chlamydia, ueplasma, mycoplasma, herpesvirus, cytomegalovirus, trichomonads, gonococcus, geslacht van het geslacht candida, E. coli kan de urethra beïnvloeden en worden gedetecteerd in prostaatstof;
• schending van de bloedcirculatie in de bekkenorganen (stagnatie in de prostaat leidt tot de ontsteking ervan);
• Zittende levensstijl (bestuurders, kantoormedewerkers, ambtenaren);
• Lange seksuele onthouding onderbroken door geslachtsgemeenschap of kunstmatige verlenging van geslachtsgemeenschap;
• verminderde immuniteit;
• Frequente hypothermie (liefhebbers van extreme ontspanning: duiken, surfen, biodar en skiënsport);
• Stress: mentale en fysieke overbelasting;
• schending van de allergische status;
• Hormonale onbalans;
• tekort aan vitamines en sporenelementen.

Behandeling van acute en chronische prostatitis

Terwijl met therapie van acute prostatitis van moeilijkheden, in de regel, er geen chronische prostatitis van correctie is, niet altijd wordt gelegen.

Er is een algemene behandelingstactiek voor het uitvoeren van patiënten met acute prostatitis:

• Naleving van bedrust.
• De benoeming van antibacteriële medicijnen.
• Een verbod op prostaatmassage, zelfs om een prostaatgeheim te verkrijgen. Het verbod is te wijten aan een hoog risico op sepsis.
• De benoeming van geneesmiddelen gericht op het normaliseren van de bloedmicrocirculatie, bij het vergroten van de vloeibaarheid en viscositeit. Ik dank het effect van deze medicijnen, het is mogelijk om een uitstroom van lymfe en veneus bloed uit de ontstoken klier te bereiken, giftige manifestaties te verminderen en vervalproducten uit het lichaam te verwijderen.
• De orale ontvangst van NSAID's of andere tablet -analgetica. Ze worden voorgeschreven om pijn te verminderen.
• In hun praktijk gebruiken urologen op grote schaal rectale kaarsen om een analgetisch effect te hebben om ontstekingen te verminderen. Ze omvatten dezelfde componenten als in tablet medicijnen, maar dankzij lokale toediening wordt het effect verbeterd. U kunt kaarsen van prostatitis gebruiken met propolis.
• Als de patiënt lijdt aan ernstige intoxicatie van het lichaam, is de toediening van reologische oplossingen, evenals ontgiftingsmiddelen en elektrolyten in een ziekenhuisomstandigheden, aangegeven.
• Chirurgische interventie is noodzakelijk als de mogelijkheid van onafhankelijke ledematen van de blaas volledig afwezig is, of een abces van prostaat is gevormd.

Het gebruik van antibiotica voor de behandeling van bacteriële prostatitis is verplicht. Als de ziekte acuut begint, zijn er symptomen van intoxicatie, dan worden antibacteriële geneesmiddelen zo snel mogelijk voorgeschreven, wacht op de resultaten van tests voor de bacteriële flora in dit geval is ongepast en gevaarlijk.

De arts kiest medicijnen uit de groep fluorochinolonen. Dit kan levofloxacine, ciprofloxacine zijn. De soortgelijke empirische therapie is te wijten aan het feit dat fluorochinolonen activiteit hebben in relatie tot bacteriën die meestal prostatitis veroorzaken -dit is gram -negatieve pathogene flora en enterokokken. Bovendien hebben fluorochinolonen een destructief effect op gram -positieve en anaërobe bacteriën, evenals op atypische besmettelijke middelen, bijvoorbeeld over Chlamydia. Introductie in de metabole processen van eiwitmetabolisme, vernietigt het antibioticum hun kern, wat leidt tot de dood van het micro -organisme.

Ook zijn deze medicijnen zeer effectief in termen van behandeling van prostatitis, omdat ze de mogelijkheid hebben om snel de weefsels van de prostaatklier en in de zaadbellen door te dringen, die daar zich in hoge concentraties ophopen. Het therapeutische effect verbetert ook het feit dat de prostaat in een ontstoken toestand een zeer hoge permeabiliteit heeft.

Deze groep medicijnen wordt ook vervangen als na 24-48 uur vanaf het begin van hun inname de toestand van de patiënt niet verbeterde, of als hij ze niet goed verdraagt. De gekozen medicijnen in dit geval zijn macroliden, antibiotica van een groep cephalosporines of lincosamiden.

In toenemende mate worden prostatitisbacteriën ongevoelig voor de meeste moderne antibiotica. Daarom is prostatitis vaak niet in staat om tot het einde te genezen, de ziekte gaat in een chronische vorm.

Als het herstel na 14 dagen vanaf het begin van het innemen van medicijnen niet optreedt, moet het behandelingsregime opnieuw worden aangepast, maar de behandeling van prostatitis kan niet minder dan 14-30 dagen duren. Maar de benoeming van antibiotica wordt uitgevoerd door de arts, gericht op de gegevens van het klinische beeld van de ziekte en de resultaten van de bacteriologische zaaien van de inhoud van de prostaat met de bepaling van de gevoeligheid van gezaaide micro -organismen voor bepaalde antibiotica.

Complicaties van prostatitis

De niet -alert prostatitis heeft alle kans om in een chronische vorm van prostatitis te gaan, en bij mannen ouder dan 40 kan een prostaat -adenoom zich ontwikkelen, geassocieerd met hormonale onbalans (na 40 jaar bij mannen wordt de productie van testosteron verminderd en wordt de secretie van oestrogeen toenemen).

Prostaat adenoma - Goedaardige prostaathyperplasie - Dit is de aanwezigheid van pathologische goedaardige groei van de prostaatklier, gelegen in de omtrek van de urethra.

Prostaatadenoom is een van de meest voorkomende ziekten bij oudere mannen.

Tijdens een gedetailleerd onderzoek worden tekenen van 40-50 in de leeftijd van 40%van de mannen waargenomen bij 25%van de mannen, op 50-60 jaar oud in 50%, op 60-70 in 65%, op 70-80 jaar oud bij 80%, meer dan 80 jaar oud dan 90%van de mannen.

Manifestaties van prostaatadenoom

De groei van prostaatweefsel met leeftijd leidt tot een toename van het orgaan, wat de beperken van de urethra veroorzaakt en zich als de volgende symptomen manifesteert:

• Onjuist en moeite met urineren - urineren wordt vooral 's nachts frequent.
• De verzwakking van de urinestroom is een van de eerste symptomen van de ziekte, die meestal onopgemerkt blijft tot andere symptomen van de ziekte.
• Het gevoel van onvolledige legen van de blaas wordt vaak gemaskeerd onder snel urineren in de ochtend. Zulke mannen klagen dat, ondanks de normale frequentie van urineren gedurende de dag, 's ochtends 3-4 keer met een interval van 10-15 minuten moeten urineren.
• Imperial (plotseling, hard -to -heaving) urineren is een van de symptomen die een man dwingt om een arts te bezoeken.
• Ondode en incontinentie van urine.

De belangrijkste verschillen tussen prostatitis en prostaatadenoom:

	Prostaat adenoma	Prostatitis
Wat gebeurt er in de prostaatklier?	Een of meer kleine knopen worden gevormd, die geleidelijk groeien en de urethra persen.	In het weefsel van de prostaatklier ontwikkelt ontstekingen.
Op welke leeftijd komt het vaker voor?	Meestal na 40 jaar. Minder vaak op jongere leeftijd.	Meestal in 20-40 jaar.
Waarom ontstaat het?	De exacte redenen zijn niet volledig vastgesteld. Het wordt beschouwd als een van de manifestaties van de mannelijke menopauze.	De belangrijkste redenen: Pathogene micro -organismen, infectie; vermindering van immuniteit; Sedentaire levensstijl; Zeldzame of overdreven frequente seksuele contacten.
Kenmerken van behandeling	Ze gebruiken medicijnen, in ernstige gevallen - chirurgische behandeling (excisie van overwoekerd weefsel van de prostaatklier).	Typisch worden antimicrobiële, ontstekingsremmende, pijnstillers voorgeschreven.

Preventiemaatregelen

Er zijn ook verschillende aanbevelingen die de mannelijke gezondheid zullen versterken:

• Lichamelijke activiteit. Minstens 10 minuten ochtendtijd moet worden besteed om eenvoudig opladen uit te voeren. Dezelfde regel is relevant voor zittend werk.
• Een contrastdouche is ook een uitstekend middel om het goed te verbeteren.
• Wat voedsel betreft, het is noodzakelijk om ruwe pompoenpitten in uw dieet op te nemen (een phytopreparatie op basis van pompoenpitten, netle -extract, palm -extract + zink en selenium in capsules. Normaliseert de uitwisseling van testosteron en hormonale achtergrond, het verminderen van de groei van de ijzeren slag van de prostaat. Verlicht pijn, herstelt potentie.
• Het is noodzakelijk om ingelegde producten te weigeren, vooral dit geldt voor verschillende sauzen met de toevoeging van azijn - mayonaise, ketchup, zouten, marinades, enz.
• De strijd tegen overtollig gewicht (verbetert het metabolisme door het hele lichaam).
• Sluit het dragen van dingen strak uit in het kruis van dingen: slipje, broek.

Sluit willekeurige geslachtsgemeenschap uit als een middel om seksuele infecties te voorkomen. Het seksuele leven moet worden vastgesteld. Onvolledige seksuele handelingen, niet -gerealiseerde erecties zijn zeer schadelijk.